Posted by Mocaniţa, bo tak brzmi nazwa najsłynniejszej rumuńskiej wąskotorówki, to jedna z największych atrakcji północnej części kraju zwanej Maramureș. Jako jedna z niewielu w Karpatach nadal wykorzystywana jest oprócz wożenia turystów, do transportu drewna. Jeszcze niedawno był to najpopularniejszy środek transportu tego surowca z głębi gór w karpackich dolinach. Jednak po II wojnie światowej szybko został wyparty przez transport kołowy. Większość linii rozebrano, a te które się zachowały zamieniono na atrakcje turystyczne, wożąc nimi turystów.
Rumuńska kolejka kursuje w dolinie Vaseru i pierwsze tory położono tu w 1927 roku. Największy rozkwit kolejka przeżywała w latach 30-tych, dobudowano wtedy odgałęzienia w boczne doliny. Transport drewna koleją w Viseu de Sus zakończył się wraz z upadkiem komunizmu w Rumunii. Przez wiele lat tabor niszczał, a tory zarastały, aż w końcu znalazł się inwestor, który wykupił całe przedsiębiorstwo. Była to szwajcarsko -niemiecka spółka Mocaniţa, stąd taka nazwa opisywanej atrakcji.
Dziś kolejka służy zarówno turystom jak i drwalom. Główna stacja znajduje się w miejscowości Viseu de Sus i tu znajduje się też początek trasy turystycznej wraz z kasą biletową. Na stacji zakupimy też mapy turystyczne regionu, o które w Rumunii nie tak łatwo, oraz pamiątki i publikacje. Jest tu też stylowa kawiarnia i niewielka izba pamięci. Dla tych, którzy chcieliby naprawdę poczuć klimat kolei, przygotowano noclegi w hotelu na szynach.
Już sam spacer po terenie stacji okazuje się bardzo ciekawy, zabytkowy tabor obejmuje ciekawe drezyny, często mające nadwozia znane z ulic komunistycznej Rumunii. Nie wszędzie można zajrzeć, bo to nadal pracujący zakład, ale łatwiej się tu pokręcić już po zamknięciu stacji przeładunkowej. Warto też dodać, że na stacji wytyczono też stanowiska dla kamperów z możliwością podłączenia energii elektrycznej, więc noc na stacji można spędzić w swoim domku na kółkach.
Trasa Mocaniţy wiedzie prawie 50 km w głąb doliny Vaseru i kończy się u podnóża pasma granicznego z Ukrainą, u stóp szczytów Torojagi i Pietrosa Budyjowskiego. Rozkład jazdy, jak i długość trasy zależy od pory roku i sezonu turystycznego, więc najlepiej przed planowaną wycieczką sprawdzić aktualny program na oficjalnej stronie kolejki. Na stacjach końcowych jest długa przerwa, a obsługa pociągu rozkłada bufet i grill. Można wtedy coś zjeść i się napić. Podczas całej trasy, skład zatrzymuje się kilkakrotnie na małych stacyjkach. Często są to postoje techniczne, na których parowóz uzupełnia zapas wody, często pobiera ją prosto z rzeki.
Mocaniţa co roku ściąga do Viseu de Sus dużo turystów, przez co w miejscowości szybko rozwinęła się baza noclegowa, więc bez problemu znajdziemy tu kwaterę. Na koniec warto dodać, że oprócz tradycyjnych kursów, kilkanaście razy w roku kursują składy specjalne. Wyruszają one przeważnie przy okazji jakiegoś ważnego święta, a wykaz tych kursów znajdziecie również na stronie Mocaniţy. Dla większej grupy można też wynająć osobny skład, ale należy to wcześniej uzgodnić z biurem wąskotorówki.
GPS: 47.71486, 24.44287
Mocaniţa 
Mocaniţa 
Mocaniţa 
Mocaniţa 
Mocaniţa 
Mocaniţa