Obecny pałac w stylu rokoko powstał prawdopodobnie po połowie XVIII wieku, przed rokiem 1771, w wyniku przebudowy dawnego dworu obronnego. Był to okazały, dwupiętrowy budynek o zwartym planie, nakryty charakterystycznym barokowym dachem mansardowym, pierwotnie krytym gontem. Fasada główna zdobiła elegancka loggia, nad którą wznosił się taras wsparty na czterech kolumnach z jońskimi kapitelami – świadectwo wyrafinowanego gustu jego właścicieli.
Autorstwo dekoracji rzeźbiarskich przypisuje się austriackiemu artyście Antonowi Schuchbauerowi, znanemu również z licznych realizacji w Klużu. Pałac, niegdyś symbol prestiżu i elegancji, po II wojnie światowej stracił jednak swoją dawną świetność. W 1950 roku obiekt został przejęty przez spółdzielnię rolniczą CAP Căşeiu, która urządziła biura w pomieszczeniach parterowych i aneksach. W tym samym czasie park otaczający pałac zaorano, a wiekowe drzewa wycięto. Choć wnętrza były już pozbawione mebli, wciąż można było podziwiać oryginalną stolarkę, detale kamieniarskie i ogrodzenie z okrągłymi wieżami.
Brak opieki konserwatorskiej, połączony z działalnością okolicznych mieszkańców, którzy przez lata rozbierali mury, wykorzystując kamień jako materiał budowlany, doprowadził do tragicznego w skutkach zniszczenia. W 1956 roku zawaliła się zachodnia fasada wraz z częścią stropów i sklepień.
Dziś Castelul Haller trwa w stanie zaawansowanej ruiny – milczący świadek minionej epoki, w której sztuka, elegancja i architektura spotykały się w harmonijnej całości. Pomimo zniszczeń, jego resztki wciąż budzą podziw i nostalgię, przypominając o dawnej świetności arystokratycznych rezydencji Transylwanii.












